رعایت عفاف و حجاب یکی از جلوه های مهم هنجار اخلاقی بوده و از تعالیم اساسی در اسلام است.برخورداری از دانش، بینش و انگیزش کافی نسبت به این هنجار اخلاقی-اجتماعی ، بستر ساز کُنش وریهای عفیفانه و محجوبانه خواهد بود. سوال اساسی پژوهش پیش این است که که عفاف و حجاب به عنوان یک هنجار اخلاقی و اسلامی چه جایگاهی در آموزه های دینی دارد و برخورداری افراد از دانش، بینش و انگیزش کافی نسبت به عفاف و حجاب چه تاثیری در کُنشورهای خانوادگی و اجتماعی آنان خواهد داشت؟روش به کاررفته در این تحقیق، توصیفی- تحلیلی است و روش گردآوری دادهها، مبتنی بر بررسی اسناد کتابخانهای و تحقیقات میدانی است. با بررسی آموزه های اسلامی مرتبط با عفاف و حجاب می توان ادعا کرد که عفاف و حیا و حجاب با ساحت معرفتی و شناختی و ایمانی افراد مرتبط است.از چشم انداز اسلامی رعایت عفاف و حجاب باعث مصونیت بخشی در ساحت های اجتماعی،خانوادگی،معنوی،اخروی و روان شناختی می گردد.درونی و نهادینه شدن عفاف و حیا در افراد، نقش سازنده و فراوانی در شکل گیری رفتارهای عفیفانه از قبیل گفتگوی کلامی و غیر کلامی عفیفانه،راه رفتن عفیفانه،پوشش عفیفانه و ...،خواهد داشت.تحقق نگرش مثبت به عفاف و حجاب،باعث رفتارهای محجوبانه و عفیفانه در حوزههای مختلف و در سطوح مختلف خواهد شد.
)