بررسی نگرش شهروندان (یزدی، میبدی) به فرزندآوری و عوامل اجتماعی مؤثر برآن

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

پژوهشگر و مدرس

چکیده

مسئله فرزندآوری ارزشی ذاتی برای تضمین بقاء هر نسلی در هر جامعه‌ی هست. این ارزش بستری برای انتقال ارزش‌های نسلی و وراثتی به آیندگان، عصای دوران پیری برای خانواده و تأمین اجتماعی برای هر جامعه است. اهمیت این موضوع در گذشته به دلیل تعدد فرزندآوری کمتر احساس می‌شد، اما امروزه در جامعه ایران به دلیل کاهش شاخص‌های نرخ فرزندآوری، بیش از هر زمانی بر جسته و پر رنگ شده است. هدف در این تحقیق بررسی نگرش شهروندان (یزدی، میبدی) به فرزندآوری و عوامل اجتماعی مؤثر بر آن است. روش مورد استفاده در این تحقیق کمی، مقطعی و پیمایشی بوده و با استفاده از ابزار پرسشنامه استاندارد و محقق­ساخته در میان شهروندان شهر یزد و میبد سنجیده شده است. حجم نمونه در این تحقیق 581 نفر شهروندان میبدی و یزدی بوده است. نتایج توصیفی یافته‌ها نشان می‌دهد که میانگین نگرش به فرزندآوری در میان پاسخگویان 3.87 (77.4 درصد) بالاتر از میانگین بوده است، ترجیحات در تعداد مطلوب فرزندآوری3.01 نفر فرزند بوده، ترجیحات فرزند اول (پسر) 67.87، فرزند اول (دختر) 23.8 و 8.3 فرقی ندارد، بوده است. عوامل اصلی گرایش به فرزند داشتن، عشق و علاقه به فرزند، احساس خوشایند داشتن، استحکام خانواده، احساس عدم تنهایی، معنابخشی به زندگی، و عصای دوران پیری. بوده است. در بخش تبیینی یافته‌ها نتایج نشان داد که بین متغیرهای جنسیت، مهاجرت، مذهب، میزان درآمد، استفاده از شبکه‌های اجتماعی، و مدت زمان استفاده از شبکه‌های مجازی با نگرش به فرزندآوری در یزد رابطه وجود نداشته است، ولی بین متغیرهای سن (0.23)، وضع تأهل، وضعیت مسکونی، سطح دین‌داری (0.53)، سبک زندگی (0.53)، حمایت اجتماعی (0.24)، عقلانیت (0.46)، سرمایه اجتماعی (0.42)، و سرمایه فرهنگی (0.16) رابطه معنی‌داری با نگرش به فرزندآوری وجود داشته است. در معادله رگرسیونی متغیرهای سبک زندگی، دین‌داری، سرمایه اجتماعی، عقلانیت با 45 درصد از ضریب تعیین R2 را بر عهده داشتند.

کلیدواژه‌ها